سعید جلیلی، متولد سال 1344 در شهرمقدس مشهد (منطقه طلاب)است. وی كه تحصیلات خود را تا مقطع دكتری علوم سیاسی از دانشگاه امام صادق علیه‌السلام به پایان رسانده، مسلط به زبان‌های عربی و انگلیسی است.
جلیلی در دورانی كه برخی افراد تحصیل در دانشگاه را، بر دفاع از اسلام وانقلاب مقدم می‌دانستند و این بحث به‌صورت جدی حتی در سطح مدیریت دانشگاه امام صادق نیز مطرح بود، با جمع میان این دو مقوله به عنوان نیروی بسیجی بارها در جبهه‌های جنگ حضور یافت و در راه دفاع از آرمان‌های انقلاب به درجه جانبازی نایل آمد.
وی در دی ماه سال ۱۳۶۵دیده‌بان لشگر نصر خراسان بود كه در عملیات كربلای ۵ از ناحیه پا مجروح شد و در بیمارستان صحرایی منطقه شلمچه به دلیل فقدان امكانات و وضعیت اورژانسی پای راست خود را از دست داد. جلیلی پس از آن در واحد تداركات لشكر به خدمت پرداخت.
جلیلی در بازگشت از جبهه‌های حق علیه باطل، رساله دكترای خود را با عنوان "اندیشه سیاسی در قرآن" در خصوص سیاست خارجی اسلام به رشته تحریر درآورد؛ رساله‌ای كه پروفسور حمید مولانا، در مقدمه‌ای كه بر آن نوشت، به تجلیل از شخصیت این دانش‌آموخته اقدام كرد. این رساله در كشور لبنان نیز به زبان عربی ترجمه و منتشر شده است.
جلیلی، در سال 68 به وزارت امور خارجه رفت و بعد از یك دوره 2 ساله، ریاست اداره بازرسی وزارت خارجه را بر عهده گرفت. مناصب جلیلی در وزارت امور خارجه عبارتند از:
۱۳۶۸: وابسته سیاسی
۱۳۷۰: رئیس اداره بازرسی
۱۳۷۱: دبیر سوم
۱۳۷۳: دبیر دوم
۱۳۷۴: دبیر اول
۱۳۷۶: رایزن سوم
پس از دوم خرداد 76 و تغییر اتوبوسی مدیران، وی به اداره امریكای وزارت خارجه منتقل شد و معاونت این اداره را بر عهده گرفت. در سال 80 نیز به دفتر مقام معظم رهبری رفت و در سمت مدیریت بررسی‌های جاری دفتر رهبر معظم انقلاب به ادامه خدمت پرداخت.
جلیلی كه پس از انتخابات سوم تیر به عنوان گزینه مطرح و مورد نظر رئیس‌جمهور برای تصدی وزارت امور خارجه مطرح بود، بنا به پاره‌ای مصالح عهده‌دار مهم‌ترین معاونت وزارت خارجه، معاونت اروپا و آمریكا شد. ضمن آن‌كه در طول این دوره، ارتباط علمی خود با نهاد دانشگاه را قطع نكرد و به تدریس در دانشگاه ادامه داد.
جلیلی در مهرماه 86 پس از استعفای علی لاریجانی به سمت دبیر شورای عالی امنیت ملی منصوب شد. اما آنچه امروز صحبت از این دیپلمات جوان را بر سر زبان ها انداخته است،موضوع پرونده هسته‌ای کشورمان می باشد.
